فیلم کیارستمی فردا در کن به نمایش درمی‌آید

به گزارش خبرنگار مهر، نگاهی به این اسامی اندک تردیدها را هم برطرف می‌کند: تئو آنجلوپولوس، الیویه آسایاس، بیل آگوست، جین کمپیون، یوسف شاهین، چن کایگه، مایکل چیمینو، ایتن و جوئل کوئن، دیوید کراننبرگ، ژان پی‌یر و لوک داردن، مانوئل دی الیویرا، ریموند دپاردون، آتوم اگویان، آموس جیاتی، هو هسیائو ـ هسین، الخاندرو گونزالز ایناریتو، آکی کوریسماکی، تاکشی کیتانو، آندری کنچالوفسکی، کلود للوش، کن لوچ، نانی مورتی، رومن پولانسکی، رائول روئیز، والتر سالس، الیا سلیمان، تسای مینگ ـ لیانگ، گاس ون سنت، لارس فن تریر، ویم وندرس، وونگ کار وای و ژانگ ییمو.

اما در این میان یک نام برای ما ایرانیان و سینمادوستان ایرانی بسیار آشناتر است: عباس کیارستمی. وقتی خالق "زیر درختان زیتون" و "خانه دوست کجاست؟" سال 1997 مشترکا با فیلمساز ژاپنی خالق "مارماهی" یعنی شوهی ایمامورا نخل طلا بهترین فیلم جشنواره کن را با "طعم گیلاس" برای سینمای ایران به ارمغان آورد، در واقع دریچه‌ای تازه به روی سینمای ما باز شد و کیارستمی هم شد یک نام جهانی. نامی که تا پیش از آن هم بزرگترین موفقیت‌های سینمایی ما را رقم زده و حالا با بردن نخل طلا به یک چهره استثنایی در سینمای جهان تبدیل شده بود.

در سینمای بعد از انقلاب خیلی‌ها خیلی افتخار برای ما و سینمای ایران کسب کرده‌اند. اما نام کیارستمی از یک نظر قابل مقایسه با آن خیلی‌ها نیست. کیارستمی در دو دهه اخیر همواره در مهمترین محافل سینمایی جهان درخشیده و با نام خود در واقع "ایران" را مطرح کرده است. همه‌مان هم می‌دانیم که در پس بسیاری از این افتخارها حتما نام یا رد پایی از عباس خان کیارستمی بوده است.

وقتی در جشنواره فیلم فجر سال گذشته اعلام شد قرار است مستند "راهها"ی کیارستمی در سینمای رسانه‌ها نمایش داده و سپس با حضور خود وی نقد و بررسی شود، خیلی‌ها فرصت دیدن فیلمی از کیارستمی را در مهمترین و رسمی‌ترین آئین سینمایی ایران، آن هم پس از سال‌ها غیبت این نام بزرگ در جشنواره فجر، غنیمت شمردند و برای دیدن فیلم کیارستمی (یا خود کیارستمی) و شنیدن حرف‌های او به سینما فلسطین آمدند.

حالا هم منتظر روز بیستم ماه می 2007 (یکشنبه 30 اردیبهشت 1386) هستند تا فیلم بسیار کوتاه فیلمساز و هنرمند هموطن ما در معتبرترین جشنواره سینمایی جهان در کنار فیلم‌های سه‌دقیقه‌ای حدود 30 نابغه دیگر در شهر زیبا و ساحلی کن روی پرده برود.

تصور کنید قرار است در کن شصتم و در هوای دل‌انگیز بهاری سواحل زیبای شهری در جنوب شرقی فرانسه، حدود 100 دقیقه فیلم را با لذت تماشا کنید. 100 دقیقه فیلم از خالق شاهکارهایی چون "بارتون فینک" و "فارگو"، "ابدیت و یک روز"، "پیانو"، "اتاق پسر"، "بچه رزمری" و "محله چینی‌ها"، "21 گرم" و "بابل"، "شکستن امواج"، "وداع با محبوبه‌ام"، "پاریس، تگزاس"، "کودک" و ...