به گزارش خبرگزاری مهر، در روزگاری که پهلوانان و عیاران را باید در کتابها جست و جوانمردی و فتوت را در افسانهها دنبال کرد، به لطف خداوند هنوز در این دیار کسانی هستند که با تمسک به مولای متقیان امیرالمومنین (ع) با ایثار و فداکاری و گذشتن از نام و نان خویش، علی وار آسایش دیگران را رقم میزنند و آرامش خود را در شادی دیگران میجویند.
عطا احمدی معلم خوشنام کرمانی که با دست خالی، صدها مدرسه و مسجد و سرای سالمندان و خانه برای محرومان ساخته است، بی آنکه در پی نمایاندن خود باشد یا توقعی برای سپاسگزاری و احترام و یادبود و گرامیداشت داشته باشد.
«عطای پهلوان» جدیدترین عنوان کتاب محمدعلی علومی، درباره زندگی عطا احمدی از خیران مدرسه ساز استان کرمان است. این رمان شرح مستند گونهای از زندگی، کار، آراء و آثار عینی یکی از آخرین عیاران و اهل فتوت این سرزمین است که از جانب مردم به سبب دههها زندگی سرشار از ایثار و از خودگذشتگی لقب "پهلوان" دریافت کرده است.
نویسنده درباره شخصیت اصلی این اثر میگوید: من که راوی این داستانم، سوگند می خورم که با شناخت هرچه بیشتر از عطا، بیش از پیش شیفته و مجذوبش شده ام. عطا به رغم یک عمر کار شبانه روزی و بی وقفه برای محرومان و ستمدیدگان، هیچ گاه خود را انسانی خاص و تافته ای جدا بافته از دیگران ندانسته و درباره خود چیزی نگفته است. او وابسته به آیین کهن جوانمردی است.
«عطای پهلوان» در ۳۲ فصل اصلی به همراه ضمیمه ای با عنوان «تأملاتی چند…» منتشر شده است. وی در بخش ضمیمه به سبک نوشتاری و زمینه، انگیزه و دشواریهای این کار پرداخته است. بخش دیگر کتاب نیز به ارائه مطالبی از روزنامهها و تصاویری از عطا احمدی اختصاص یافته است.
نویسنده در این کتاب به سبک فراواقع گرایی (سوررئالیسم) کوشیده است بر پایه اطلاعاتی که جسته گریخته از کار و فعالیت این پهلوانِ گریزان از نام به دست آورده، داستان بلندی بنویسد که هم برای خواننده عادی جذابیت لازم یک رمان را داشته باشد و هم سیمای آموزگاری را ترسیم کند که شیفته آموختن و یاری مستمندان و گرفتاران است، و هم در پایان کار از جوی باریک فتوت و عیاری که هنوز در جای جای این دیار جاری ست، جرعهای چند به تشنه کامان حقیقت ارزانی کند.
نظر شما