به گزارش خبرگزاری مهر، حجت الاسلام دکتر محمد جواد ادبی، عصر دیروز در نشست ماهانه مؤسسه گفتگوی ادیان، بر باور ابن عربی به لزوم گفتگوی عمقی میان ادیان تأکید کرد و گفت : بر اساس این باور، نقاط وفاق در گفتگو بسیار بیشتر از نقاط اختلاف خواهد بود.
وی اظهار داشت: بر خلاف باور بسیاری از افراد که معتقدند نمی توان میان ادیان گفتگوی جدی برقرار کرد و این گفتگو فقط در سطح انجام می گیرد، ابن عربی معتقد بود که گفتگوی ادیان تنها در عمق ممکن می شود.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه، از منظر ابن عربی اختلاف میان ادیان حتی مقدم بر وحدت عالی ادیان و وحدت وجود مطرح می شود، گفت: به اعتقاد ابن عربی، پایه اولیه برای گفتگوی میان ادیان همین اختلافات است که در نهایت به وفاق می انجامد.
وی با توضیح مثالی که ادیان را به مثابه پره های یک چرخ در نظر می گرفت، افزود: پره های یک چرخ در مرکز به هم نزدیک شده و در محیط از هم دور می شوند که مرکز حکم خداوند را دارد و اگر گفتگو بخواهد در محیط این چرخ صورت بگیرد، قطعا فاصه و اختلاف زیاد خواهد بود اما هر چه به مرکز نزدیک شویم، خطوط بیشتر کنار یکدیگر قرار گرفته اند.
دکتر ادبی گفت: گفتگو یعنی پذیرفتن حرف مقابل و اینکه بدانیم کسی که با ما سخن می گوید بخشی از حقیقت را در خود دارد و بنابراین در گفتگو باید بخواهید که حرف طرف مقابل را قبول کنید وگرنه به معنای حقیقی گفتگو دست نیافته اید.
وی اظهار داشت: به باور ابن عربی در این شرایط است که زبانهای بیرونی به سکوت واداشته شده و زبانهای باطنی گفتگو را آغاز می کنند و در این شرایط است که اختلافها میان ادیان رنگ باخته و همه از وجود حقیقی و مرکزی یعنی خداوند سخن می گویند.
این استاد دانشگاه با اشاره به روایت معتبر و معروفی از ابن عربی که راههای رسیدن به خداوند را به اندازه انسان های روی زمین می داند، گفت: یان ورایت این معنا را می رساند که راههای رسیدن به خداوند بسیار وسیع و گسترده و با کرانه ای ناپیدا است که تنها از وادی عرفان می توان به آن رسید.
وی گفت: نقاط وفاق در گفت و گو بسیار بیشتر از نقاط اختلاف خواهد بود و مقتضای اختلاف ادیان و سعادت انسان از طریق اختلاف ادیان است، چرا که به باور ابن عربی، اختلاف موجب حرکت و روئیت افق های جدید است.
حجت الاسلام ادبی اظهار داشت: اختلاف شرایع، اختلاف نسبت ها و اختلاف نسبت ها اختلاف احوال را به ارمغان می آورد و اختلاف احوال به دلیل قرار گفتن ما در زمان های مختلف است و در دایره ادیان هم این مساله صدق می کند و اختلاف توجهات اختلاف تجلیات را سبب می شود و این است که تجلی خداوند برای موسی، با تجلی خداوند برای داوود و سلیمان با تجلی خداوند برای پیامبر متفاوت است و این اختلافات همیشه وجود داشته اما نتیجه این است که همه به یک شاهراه می رسد.
وی گفت: از منظر ابن عربی افق نهایی در یک شاهراه قرار دارد و این شاهراه عشق خداوند و عبادت خالصانه است و از این منظر و با این فضا و موقعیت است که ابن عربی در افق تاریخی می تواند با همه ادیان به گفتگو بنشیند.
حجت الاسلام ادبی، این عربی را پدر عرفان اسلامی و پرکارترین نویسنده عالم خواند و اظهار داشت: وحدت متعالی وجود، مهمترین تئوری عرفانی ابن عربی است که به این واسطه او خداوند را در همه کائنات می بیند.
وی دو کتاب «فتوحات مکیه» در چهار هزار صفحه و «فصوص الحکم» را که خلاصه ای دویست صفحه ای از فتوحات مکیه است، از مهمترین کتابهای ابن عربی خواند.
نظر شما