علی تقیزاده تولیدکننده محصولات حجاب، در گفتوگو با خبرنگار مهر درباره میزان بهرهگیری از مؤلفههای فرهنگی و هنری در طراحی لباس گفت: متأسفانه تولیدکنندگان در این عرصه آنگونه که باید از سوی نهادهای مرتبط مانند وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، مؤسسات فرهنگی و انجمنهای مد و لباس حمایت نمیشوند.
وی با اشاره به چالشهای فعالان حوزه عفاف و حجاب افزود: کسانی که در این زمینه فعالیت میکنند، اغلب بدون پشتیبانی نهادها، تنها با تکیه بر همت شخصی پیش میروند. ما در حوزه طراحی، الگوسازی، مسائل علمی و حتی درآمدزایی، خودمان پیگیر کار هستیم، اما حمایت چندانی از ما نمیشود.
این تولیدکننده با بیان اینکه انجمنهایی مانند انجمن عفاف و حجاب کشور میتوانند نقش مؤثری در پشتیبانی از تولیدکنندگان داشته باشند، گفت: اگر حمایتهای لازم صورت بگیرد، انگیزه و توان تولیدکنندگان برای تلفیق بهتر هنر و فرهنگ در طراحیها افزایش خواهد یافت.
بسیاری از ویژندهای در حال رشد به بازار کشورهای اسلامی بسنده میکنند
تقیزاده درباره راهکارهای توسعه این صنعت گفت: باید از تولیدکنندگان اصلی به صورت میدانی و عملی حمایت شود. متأسفانه بسیاری از ویژندهایی که در حال رشد هستند، صرفاً به بازار کشورهای اسلامی بسنده میکنند و انگیزهشان از بیرون تأمین میشود. در حالی که ما در داخل کشور ظرفیتهای بالایی داریم که میتوانیم از آنها برای توسعه صادرات استفاده کنیم.
وی با انتقاد از کمبود حمایتهای عملی افزود: حمایت واقعی این نیست که فروشندگان یا نمایندگیها در شهرهایی مثل شهرکرد حتی برای تأمین پارچه اولیه با مشکل مواجه شوند. وقتی چنین مشکلاتی وجود دارد، چه انگیزهای برای جذب طراحان داخلی یا حتی بینالمللی باقی میماند؟
این تولیدکننده گفت: ما از سال ۹۲ در این حوزه فعالیت میکنیم و همواره تلاش کردهایم تا حتی افرادی که چندان پایبند به حجاب نیستند را نیز جذب این صنعت کنیم. هدف نهایی، ارتقای کیفیت و گسترش فرهنگ حجاب با استفاده از ظرفیتهای داخلی است.
وی در پاسخ به این پرسش که چرا تولیدکنندگان کمتر از مؤلفههای فرهنگی و هنری در تولیدات استفاده میکنند، گفت: برای ورود به بحث فرهنگی، ابتدا باید تولید پایدار داشته باشیم. متأسفانه امروز تولیدکنندگان زیرزمینی که مجوز ندارند، ۱۳ درصد ارزانتر از ما که مجوز داریم میفروشند. وقتی کالای حجاب به عنوان کالای فرهنگی شناخته شود، معافیت مالیاتی خواهد داشت، اما فعلاً این اتفاق نیفتاده است.
اصلیترین مشکلات ما سیاستهای داخلی است
تقیزاده گفت: مشکل اصلی ما نه طراحی است و نه پارچه، بلکه سیاستهای داخلی است. نیازمند حمایت واقعی مجلس شورای اسلامی و کارگروه ساماندهی مد و لباس هستیم، نه شعارهای زیبا. آقای اسدالله سلیمانی با طرح فردوس نشان دادند که میتوان عملگرا بود.
این تولیدکننده به مشکل جدی صنف اشاره کرد و گفت: معضل اصلی ما گندهگویی است. بسیاری ادعای تولید دارند در حالی که حتی یک خیاط هم ندارند. باید سازوکاری ایجاد شود که فقط تولیدکنندگان واقعی در انجمنها عضو شوند.
وی با اشاره به تفاوتهای منطقهای گفت: متأسفانه در استانهایی مانند تهران و کرج که بیشترین بیحجابی را داریم، کمترین حمایتها انجام میشود. در حالی که دشمن در همین مناطق بیشترین سرمایهگذاری رسانهای را انجام داده است.
تخت جمشید نمونه بارز تاریخ پوشش ایران است
این تولیدکننده با اشاره به پیشینه تاریخی پوشش در ایران افزود: در تخت جمشید میبینید که زنان ایرانی با پوشش کامل تصویر شدهاند. ما یک تاریخ چند هزار ساله پوشش داریم، اما امروز مسیر را گم کردهایم.
وی افزود: متأسفانه برخی که فقط پیج پرطرفدار دارند به عنوان الگو معرفی میشوند، در حالی که تولیدکننده واقعی نیستند. ما در جبهه اقتصادی و فرهنگی در حال جنگ هستیم، در حالی که میتوانیم با تولید پوشاک نامناسب سود بیشتری کسب کنیم، اما به ارزشهایمان پایبندیم.
تقیزاده در پایان گفت: ما نیازمند بازنگری اساسی در سیاستهای حمایتی هستیم تا تولیدکنندگان داخلی بتوانند این مسیر را پر قدرت ادامه دهند.
۰۸:۵۹ - ۱۴۰۴/۰۵/۱۴
۰۷:۴۳ - ۱۴۰۴/۰۵/۱۶
نظر شما