خبرگزاری مهر، گروه استانها – مرجان سیف الدین *: دفاع مقدس شهدایی از ادیان توحیدی چون اسلام، مسیحیت و یهودیت، زرتشتی داشته که نامشان در تاریخ جاودانه شده است، آنها نه فقط برای یک کشور، بلکه برای ارزشهای انسانی فدا شدند.
اول شهید مسیحی «زور یک مرادیان» که بورسیه تحصیلی اش را رها کرد و به جنگ رفت، یا شهید یهودی «سیروس حکیمیان» و «کامران گنجی» اولین شهید هموطن زرتشتی نمونههایی از اتحاد در میان تنوعها هستند.
جبهههای جنگ، مزار ایمانها و مجاهدتها بود، جایی که رزمندگان با جان و دل برای دفاع از حریم وطن و دین با دشمن جنگیدند.
هر قطره خونشان، قصیدهای از عشق به خاک و نگاه امیدوارانه به آینده بود. جانبازان، با جای زخمی که بر بدن دارند، قصههای هزاران شب سخت و پرامید را به همراه میآورند، قصههایی که طنین آنها هنوز هم در دل جامعه میپیچد. ایستادگی آنان، نشانهای زنده از مقاومت ملت ایران بود.
شهدا و جانبازان ادیان توحیدی، روایتگر پیوند ناگسستنی میان ملت و ارزشهای والای انسانیاند، آنان چراغ راه صلح و برادریاند. یاد و نام آنان در دل تمام ایرانیان، چه مسلمان چه پیروان دیگر ادیان، همچون نور جاودانهای میدرخشد و تا ابد زنده میماند. هر جانباز و شهید، قصهایست از ایمان، که در دل تاریخ ایران نقش بسته و هیچگاه فراموش نخواهد شد.
در دل این نبردهای نفسگیر، زمینهای خشک و خاکی خط مقدم، شاهد رشادتهایی بودند که هر قطره خونشان پردهای از غرور و پایمردی ملت بود. سربازان جوان با قلبهایی سرشار از ایمان و امید، در زیر آفتاب سوزان و سرمای استخوانسوز، جانانه جنگیدند. گاه در خاکهای نرم جبهه، بر اثر اصابت گلوله، آرام میخفتند اما روحشان همچنان بیدار و سرشار از مقاومت بود.
صدای انفجارها و تیراندازیها، در همهمه جبهه، نوای جانفشانی و فداکاری را همچون سرود زندگی به گوش میرساند. هر عملیات، مبارزهای بود پر از دشواری و قهرمانی که در آن، جوانانی با دستان خالی و اراده آهنین، مستحکمتر از هر سلاحی بودند.
این جنگ، داستانی بزرگ و سرشار از انسانیت بود، جایی که حتی در هولناکترین لحظات، امید، ایمان و عشق به وطن از هیچ دلی نمیرود و سربازان نفس به نفس با شهادت، راهی به سوی آزادی ایران گشودند.
یاد و خاطره آن ایثارگران که نمادی زنده از شجاعت و پایمردی است، همیشه در تاریخ این مرز و بوم ایران اسلامی ماندگار خواهد بود.
*فعال رسانهای
نظر شما