شادی رستمی هنرمند نقاش و خوشنویس که آثارش را در نمایشگاه «لایههای خاموش» در گالری فرهنگسرای اندیشه به نمایش گذاشته است، در گفتگو با خبرنگار مهر درباره آثارش توضیح داد: از ۲ سال پیش، به صورت خودآموز و بعدتر شرکت در کارگاههای هنری مختلف، بهطور جدی به نقاشی و خوشنویسی روی آوردم و با وجود داشتن سه فرزند خردسال در این مدت توانستم مجموعهای از آثار هنری را خلق کنم. این نمایشگاه نخستین ارائه عمومی آثار تجسمی من است. همیشه شیفته هنرهای تجسمی بودم و دوست داشتم چیزی بسازم یا رنگ آمیزی کنم. هر وقت با بچههایم نقاشی میکشیدیم یا با خمیر بازی چیزی میساختیم گذر زمان را حس نمیکردم و تجربه لذت بخشی بود. کم کم به این نتیجه رسیدم که باید این علاقه را به مسیر درستی هدایت کنم. همسرم بهترین حامی و مشوق من و سه فرزندم الهام بخش و امیدم برای پیشرفت هستند.
وی در مورد ایده خلق آثارش بیان کرد: ایده اصلی این آثار انعکاس درونیات من بوده و بسیاری از آنها از تبعات روحی جنگ تحمیلی ۱۲ روزه به وجود آمدهاند، وقتی که برای وطنم به شدت ناراحت و دردمند بودم.
رستمی در مورد اولین تجربه جدیاش در حوزه هنر گفت: اولین بار ۲ اثر با محوریت زنان و با استفاده از متریال مختلف چون تکسچر و پاپیه ماشه را در نمایشگاه آنلاینی در کانادا شرکت دادم و برایم بسیار با ارزش بود و سعی کردم به صورت آکادمیک بیاموزم و بیشتر تمرین کنم تا روزی نمایشگاهی بزرگ با آثار متنوع برگزار کنم که خوشبختانه امروز محقق شده است.
این هنرمند خوشنویس همچنین توضیح داد: بعد از اینکه چند اثر به صورت خودآموز کار کردم، تصمیم گرفتم، دوره آموزش اصول اولیه را در مدت زمان کوتاه و به صورت فشرده بگذرانم تا بتوانم آثار بهتری خلق کنم. به دلیل شرایط ویژهای که داشتم، انتخابم کارگاههای تک جلسهای بود که سبکهای مختلف هنری را با زبانی ساده و در عین حال مهارت بالا عرضه میکردند و برای من فرصت مناسبی بود که بیشتر بیاموزم.
وی عنوان کرد: مهمترین چیزی که از کلاسهای آموزشی یاد گرفتم این است که هنر نجات دهنده انسان است. در این روزگار سخت و پرتلاطم با انعکاس احساسات و درون خود میتوان آثار نابی خلق کرد.
رستمی درباره تفاوت کار در کلاس و تمرینهای فردی در خانه تصریح کرد: این ۲ مکمل یکدیگرند؛ در کلاس شما به شکل حرفهای آموزش میپذیرید و مدیومها و متریال مختلف را میشناسید و در تمرینهای فردی خود را به چالش میکشید و آموختهها را به کاغذ و بوم منتقل میکنید، ضمنا در فضای کلاس تمرکز بیشتری وجود دارد و بهتر میتوان بر کار متمرکز شد.
وی درباره بهترین اثرش گفت: تابلوی خلیج فارس را خیلی دوست دارم چون شیفته کشورم هستم و وجب به وجب آن را دوست دارم و از اینکه سعی دارند نام خلیجفارس را تغییر دهند، رنج میبرم. از لحاظ تکنیکی برای این اثر زحمت زیادی کشیدم و مورد علاقه من است.
رستمی درباره پیام آثارش که ترکیبی از نقاشی و خط هستند، گفت: ترکیب نوشتار و نقاشی میتواند پیامی ۲ برابر آنچه در ذهن خالق اثر است، منتقل کند و به نظرم مکمل خوبی برای هم هستند.
وی همچنین در پاسخ به اینکه اگر فرصت یا امکانات بیشتری داشته باشد، دوست دارد چه سبک یا پروژهای را تجربه کند، بیان کرد: رشته تحصیلی من تئاتر است و بیشتر دوست دارم علاقه مندیهایم را ترکیب کنم و نمایشگاهی مرکب از حجم و نقاشی و پرفورمنس برگزار کنم. ایدههای خوبی برای این مورد در ذهن دارم.
رستمی در پایان عنوان کرد که هیچ وقت برای هیچ شروعی دیر نیست؛ یک مادر خوشحال و راضی بهتر میتواند به خانواده اش عشق بدهد و هنر همان پدیدآورنده عشق است.
نظر شما