محمد اولیا مدیر عامل گروه مپنا در گفتگو با خبرنگار مهر در رابطه با صرف اقتصادی ساخت هر آب شیرین کن توسط این گروه گفت: مصرف کننده برای کاربردی که به آب نیاز دارد باید به این سوال پاسخ دهد و ما به عنوان مجری نمیتوانیم بگوییم صرف اقتصادی دارد یا خیر.
وی در این زمینه ادامه داد: صنایع که در نقاط مرکزی کشور و مناطق کشور هستند ساخت آب شیرین کن برایشان صرف اقتصادی دارد به همین جهت سرمایه گذاری کردهاند که از این محل آب مورد نیاز خود را تأمین کنند حتی بخشی از آن در اصفهان به نتیجه رسیده است و مورد استفاده قرار میگیرد
اولیه خاطر نشان کرد: البته باید توجه داشت که آب شیرین شده گران تمام میشود اما با توجه به کمبود آب و نیاز صنایع مقرون به صرفه میشود که آب مورد نیاز خود را از این طریق تأمین میکنند
وی در رابطه با آب شرب تاکید کرد: در مورد مسکونی که دولت با هزینه سوبسیدی که آب را در اختیار مشترکان قرار میدهد، با هزینهای که دارد صرف اقتصادی ندارد که آب شیرین شود و با خط انتقال به فلات مرکزی منتقل شود اما با توجه به مساله کمبود آب دولت باید روشهای مختلفی را در نظر بگیرد مانند انتقال آب از سد طالقان که امسال انجام شد و یا با شیرین سازی آب و.... اما در مناطقی مانند تهران که از مناطق جنوبی فاصله دارد تأمین آب شرب معمولاً با شیرین سازی و انتقال آب از خلیج فارس انجام نمیشود.
وی در رابطه با هزینه شیرین سازی آب و ساخت آب شیرین کن خاطر نشان کرد: قیمت تمام شده به سایز آب شیرین کن بستگی دارد و اینکه طول خط چقدر است اما برای یک متر مکعب شیرین سازی آب کمتر از یک دلار میشود اما برای انتقال آن به مناطق مرکزی ایران دو دلار بر این رقم اضافه میشود که با خط لوله و پمپاژ انجام شود که تقریباً سه دلار میشود و صرف اقتصادی ندارد.
به گزارش خبرنگار مهر در دهه اخیر، بحران کمآبی در ایران از مرحله هشدار به وضعیت بحرانی رسیده و مناطق واقع در فلات مرکزی شامل استانهای یزد، کرمان، اصفهان و خراسان بیش از سایر نقاط کشور با کمبود منابع پایدار آب مواجه شدهاند. از اینرو، طرحهای انتقال و شیرینسازی آب از خلیج فارس و دریای عمان به عنوان گزینهای استراتژیک در دستور کار دولتهای اخیر قرار گرفته است. برآوردهای رسمی وزارت نیرو نشان میدهد حجم کل آب مورد نیاز صنایع و شهرهای مرکزی کشور در افق ۱۴۱۰ بیش از ۲ میلیارد مترمکعب در سال خواهد بود؛ رقمی که منابع داخلی توان تأمین آن را ندارند.
طرح اصلی موسوم به «خط انتقال جنوب به فلات مرکزی» در سه فاز تعریف شده است. فاز نخست از بندرعباس تا سیرجان و یزد با طول حدود ۸۲۰ کیلومتر و ظرفیت ۳۰۰ میلیون مترمکعب در سال در حال بهرهبرداری است. فاز دوم با هدف تأمین آب برای صنایع فولاد و مس در کرمان و چادرملو طراحی شده و فاز سوم، توسعه خطوط فرعی به سمت خراسان جنوبی و رضوی را دربرمیگیرد.
۱۲:۰۱ - ۱۴۰۴/۰۸/۲۴
نظر شما